Hoe het begon...

In de jaren zeventig van de vorige eeuw werd er ook aan modelbouw gedaan. Er waren zelfs  speelgoed winkels met een modelbouw afdeling.

De speelgoedwinkel waar dit verhaal begint was gelegen aan het Burgemeester Jansenplein in Hengelo (O) en   hete “Van Wezel “.

Hier vond een ontmoeting plaats tussen vier jonge kerels. Paul, John, Walter en Erik. Ze deden alle vier aan modelbouw. Walter en Erik bij een vereniging , Paul en John bij hun in de buurt.

Al snel werd er met z’n vieren afgesproken om eens samen te varen en te rijden. Hierbij is het idee geboren om een eigen club op te richten. Een plaats om elkaar te ontmoeten en meer jongens te laten kennis maken met hun hobby. Er werd nagedacht hoe hier het beste vorm aangegeven kon worden en ze gingen op zoek naar onderdak.

John en Paul hadden contacten in hun wijk met de speeltuinvereniging De Nijverheid. Dit bleek de juiste locatie te zijn om een club te beginnen. Een naam was dan ook snel gevonden. En in September 1980 was het dan zover. De oprichting van de “modelbouwvereniging De Nijverheid”. Onze eerste presentatie op de jaarlijkse “Vrijmarkt” van de speeltuinvereniging werd door de buurtbewoners niet geheel begrepen blijkens de eerste stormloop op onze stand met de vraag “Hoeveel kost dat ?”.  Nou meneer dit is onze hobby en “Dat” is niet te koop.

Er werd in die tijd door de vereniging flink aan de weg  getimmerd met verschillende demonstraties. We werden gevraagd door winkeliersverenigingen en ook op Koninginnedag waren we van de partij. Door de belangstelling steeg het aantal leden snel. Hierdoor gingen we nadenken over de oprichting van een echte club. Met het opstellen van eigen statuten en een inschrijving bij de KvK werden we in 1981 een officiële vereniging. Dit alles moest  geregeld worden via de notaris welke dit belangeloos voor ons deed. Hij waardeerde ons initiatief enorm en steunde ons. We hebben als dank nog een mooi bloemstuk bij de notaris gebracht.

Op de speeltuinvereniging groeiden we al snel uit ons jasje. Rijden met de auto’s ging goed, maar om te varen moesten we naar vijvers in de buurt. We hoorden van het beschikbaar komen van de sportaccommodatie aan de Breemarsweg, dat leek ons wel wat.

Door Paul en Walter werd er bij de gemeente geïnformeerd  of er een mogelijkheid zou zijn of de vereniging zich daar kon vestigen. Dat bleek helaas niet mogelijk, maar als alternatief werd toen het Tuindorpbad aangedragen.

Met water voor de boten, een ligweide en terras om te rijden een kleedkamer om te verbouwen tot clubhuis zou dit de perfecte plek zijn voor de vereniging om op eigen benen te gaan staan.

Na enige tijd heeft de wethouder, onder een aantal voorwaarden, toestemming gegeven aan ons om het nieuwe onderkomen te betrekken.

Door iedereen werd er meegeholpen om een van de grote kleedruimtes te verbouwen  en in te richten. Zelfs een kachel werd er ingebouwd om ook in de winter activiteiten te kunnen ondernemen. Doordat we intussen ook lid waren geworden van de NSF konden we ook andere verenigingen uitnodigen om bij ons te varen.

Na een jaar werd het tijd om ons aan de tuindorp-buurt, familie en andere geïnteresseerden  te presenteren en hielden we een open dag waarbij we voor het eerst clubwedstrijden organiseerden. Een traditie die nog steeds wordt voortgezet.

Zo zitten wij na enige decennia nog steeds, naar onze mening, op het mooiste modelbouwplekje van Nederland.

Wat eens begonnen was door een toevallige ontmoeting in een speelgoedzaak is uitgegroeid naar een volwassen vereniging.